po porodzie

Czas ciąży to szereg zmian mechanicznych, hormonalnych i funkcjonalnych w organizmie kobiety. Połóg określa okres intensywnego cofania się owych modyfikacji i względnego stabilizowania się organizmu. Medycznie przyjmuje się, że zajmuje to do dwóch miesięcy zarówno po porodzie siłami natury, jak i po cięciu cesarskim. Praktyka w gabinecie pokazuje, że u wielu kobiet powrót do stanu sprzed ciąży nie jest ani szybki, ani łatwy. Ponadto w czasie porodu ciało kobiety wykonuje wielką pracę. Różnego rodzaju interwencje medyczne lub forma prowadzenia porodu mogą mieć swoje przełożenie na to, jak rodząca czuje swoje ciało po porodzie. Praca osteopatyczna pozwala wspierać organizm kobiety na poziomie układu szkieletowo –mięśniowego. Dodatkowo terapia wisceralna, obejmująca także pracę na układzie moczowo-płciowym, wpływa korzystnie na szybszą regenerację i powrót do stanu sprzed ciąży.

Przerwanie ciągłości tkanek i ich zszycie jest dla ciała formą urazu, którą wielokrotnie bagatelizuje się po porodzie. Blizna, zarówno po cięciu cesarskim, jak i po epizjotomii nie powinna generować dolegliwości bólowych. Terapia manualna w pracy z blizną stanowi zarówno wsparcie w procesie gojenia się rany, przyspiesza resorpcję obrzękniętych struktur, jak również pozwala uniknąć napięć w jej obrębie. Funkcjonalna blizna, to taka, która cechuje się ruchomością, przesuwalnością i jest elastyczna. Nawet jeśli napięcia się już pojawią, terapia manualna i odpowiednio dobrane techniki autoterapii są w stanie pomóc w rozwiązaniu tych dolegliwości czy dyskomfortu.

W czasie porodu siłami natury miednica kostna kobiety, struktury ją otaczające i mięśnie dna miednicy wykonują olbrzymią pracę. Wpływ na stan kanału rodnego po porodzie ma także waga dziecka, rodzaj interwencji medycznych, długość pierwszej i drugiej fazy porodu, pozycja przyjmowana w czasie porodu czy rodzaj parcia. Niektóre dysfunkcje wynikają bezpośrednio z mechanizmu porodu np. długie parcie w pozycji leżącej na plecach, a inne problemy mogą pojawić się jako suma wcześniejszych dysfunkcji np. wysiłkowe nietrzymanie moczu.
Błędny jest przyjęty w powszechnej opinii fakt, że po porodzie przez cięcie cesarskie dno miednicy nie potrzebuje wsparcia czy terapii. Przeciążenia jeszcze z ciąży, krótki czas rekonwalescencji po porodzie i działający mechanizm układu ciśnień może powodować takie problemy jak czucie obniżenia narządów, napieranie na krocze, czy dolegliwości bólowe przy współżyciu.
Dzięki wizycie w gabinecie możliwe jest sprawdzenie konkretnych struktur i poprawa ich funkcji . Z perspektywy Osteopaty ważna w terapii dla mnie jest integracja konkretnych tkanek z resztą ciała. Dlatego opracowanie i wsparcie struktur związanych z porodem i kroczem nie musi obejmować pracy tylko w tej okolicy.

Na każdym etapie życia człowieka ruch i ćwiczenia są ważne. Okres poporodowy jest na tyle szczególnym czasem, że błędy w wykonywaniu ćwiczeń mogą mieć jeszcze większe konsekwencje. Kobiety po porodzie, chcąc wrócić do wymarzonej sylwetki wciąż decydują się na ćwiczenia dostępne na różnego rodzaju platformach. Niestety bez odpowiedniego przygotowania i planu działania powrót do wcześniej podejmowanych aktywności może powodować kolejne przeciążenia dla organizmu. Tym samym prowadzić także do posturalnych problemów. W gabinecie diagnozuję obszary, które warto wzmocnić, a które rozluźnić. Poprawność wykonywania ćwiczeń, gotowość ciała do konkretnych form treningu czy dobranie obciążenia stanowi podstawę do osiągnięcia sukcesu.

Po porodzie nie ma już czasu na odpoczynek. Codzienna opieka nad dzieckiem, rosnąca masa ciała malucha, czy wymuszona pozycja do karmienia może stanowić źródło problemów takich jak: dolegliwości bólowe kręgosłupa, drętwienia, bóle bioder, bóle pachwin, bóle okolicy kości krzyżowej czy spojenia łonowego. Niejednokrotnie mogą być to jeszcze napięcia z czasu ciąży lub pogłębione wcześniej obecne kompensacje. Terapia manualna i doświadczenie w pracy z mamami pozwala mi nie tylko pracować z bólem, ale także szukać rozwiązań by konkretny problem się nie pojawiał.